Wiktor Baworowski, pseudonim literacki Wiktor z Baworowa (ur. w 1825 lub 1826 w Kołtowie, zm. 3 grudnia 1894 we Lwowie) – bibliofil, mecenas nauk, poeta i tłumacz romantycznych dzieł Byrona i Hugo, założyciel Biblioteki Baworowskich we Lwowie, właściciel dóbr Myszkowice, Łuka Wielka, Baworów, Zastawie obok Tarnopola, Łoszniów, Krowinka obok Trembowli.
W 1847 Wiktor Baworowski poznał Jana Nepomucena Kamińskiego i pod jego kierunkiem rozpoczął studia nad językiem i stylistyką polską. W 1848 został absolwentem Uniwersytetu Franciszkańskiego we Lwowie, na życzenie wuja wstąpił do służby państwowej, otrzymując posadę w Namiestnictwie we Lwowie (w latach 1849–1850 koncepista-praktykant). Po kilku latach służby porzucił zajmowane stanowisko mimo próśb namiestnika Agenora Romualda Gołuchowskiego i zajął się gospodarką w dobrach, które otrzymał po podziale schedy z braćmi.
W 1857 został członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Pod koniec życia groziła mu całkowita ślepota, co zapewne spowodowało, że popełnił samobójstwo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz