poniedziałek, 26 lutego 2024

125 rocznica Konstytucji 3 Maja

Warszawa - uroczysty pochód z okazji 125. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Skauci warszawscy w pochodzie na Krakowskim Przedmieściu. Fot. M. Fuchs (3 maja 1916).
 

Warszawa - Uroczysty pochód z okazji 125. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Przedstawiciele Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów w pochodzie na Krakowskim Przedmieściu (3 maja 1916).

Warszawa - Uroczysty pochód z okazji 125. rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Profesorowie byłej Szkoły Głównej i studenci Uniwersytetu Warszawskiego w pochodzie na Placu Trzech Krzyży (3 maja 1916).

Wilno - wnętrze kościoła św. Piotr i Pawła

Wilno - wnętrze kościoła św. Piotra i Pawła. 
Fot. J. Bułhak (1917).

Wilno - fragment wnętrza kościoła św. Piotr i Pawła. 
Fot. J. Bułhak (1917).

Wilno - fragment wnętrza kościoła św. Piotr i Pawła. 
Fot. J. Bułhak (1917).


Wilno - fragment wnętrza kościoła św. Piotr i Pawła. 
Fot. J. Bułhak (1917).

Powyższe fotografie z albumu "Wilno" (tom 2).

Wilno -fragment dekoracji stiukowej w kościele św. Piotr i Pawła. 
Fot. J. Bułhak (1914).
Źródło

niedziela, 25 lutego 2024

Sceny - W karczmie i przed karczmą

Zabawa w karczmie. Mal. A. Orłowski (ok. 1800).

Scena w karczmie. Mal. M. Stachowicz (1 poł. XIX wieku).

Postój przy karczmie. Mal. W. Szerner (1890).

Piece

Sienno - piec kuchenny w domu organisty. 
Mal. W. Sztolcman (1896).

Wąchock - piec kuchenny w zabudowaniach klasztornych. 
Mal. W. Sztolcman (1896).

Wąchock - piec z kominkiem w celi klasztornej. 
Mal. W. Sztolcman (1896).

Lewkówka - piec kuchenny w dworze. 
Mal. W. Sztolcman (1903).

środa, 14 lutego 2024

Maszyny i narzędzia mleczarskie 1904

Puszka i chłodnia do oziębiania mleka. 

Kierznia do bicia masła ze śmietany.

Wirówka "Perfekt" do wyrobu śmietany.

Konwie blaszane do przewozu mleka. 

Konwia do przewozu mleka na bliższe odległości. 

Konwia z chłodnikiem dla dalekiego przewozu mleka koleją. 

Wygniatacz do masła. 

Grafiki z "Opis maszyn i narzędzi rolniczych najprzydatniejszych dla mniejszych gospodarstw wiejskich jakie można dostać w składzie maszyn rolniczych pod firmą Alfred Grodzki" (1904).

wtorek, 13 lutego 2024

Pierwszy polski samolot

Pierwszy polski samolot konstrukcji Czesława Zbierańskiego, wykonany przez Czesława Zbierańskiego i inż. Stanisława Cywińskiego w Warszawie w 1911r. - za sterami samolotu Czesław Zbierański.

Krakowski ratusz w 1850 roku

Kraków - widok Rynku od strony ulicy Brackiej. 
W centrum ratusz. Mal. B. Gąsiorowski (1850).

Konstytucja Księstwa Warszawskiego


Nadanie Konstytucji Księstwu Warszawskiemu
przez 
Napoleona. Mal. M. Bacciarelli (1811).
Źródło

Konstytucja Księstwa Warszawskiego – najwyższy akt prawny regulujący podstawy funkcjonowania Księstwa Warszawskiego. Nadana została w Dreźnie 22 lipca 1807 roku przez Napoleona Bonaparte jako "cesarza Francuzów, króla włoskiego, protektora Konfederacji Reńskiej". 
Wraz z wprowadzonym równocześnie Kodeksem Cywilnym Napoleona obaliła dawną nierówność stanową. Głosząc zasadę równości wszystkich obywateli wobec prawa (art. 4), likwidowała odrębne sądy na rzecz jednolitego sądownictwa dla wszystkich obywateli kraju. Przy wyborach do Sejmu zapewniała jednak przewagę szlachcie (art. 35). Znosiła wszelkie poddaństwo, w tym poddaństwo chłopów, zapewniając im wolność osobistą; nie podjęto jednak decyzji o ich uwłaszczeniu ani nie zniesiono pańszczyzny (późniejszy dekret z 21 grudnia 1807 potwierdzał wolność osobistą chłopów i swobodę wyboru miejsca zamieszkania, lecz jednocześnie potwierdzał prawo własności dziedziców ziemskich i pozwalał im na usuwanie chłopów z ich ziemi).
Zasady Konstytucji Księstwa Warszawskiego wzorowane były w dużej mierze na ustroju I Cesarstwa Francuskiego. Formalnie suwerennym władcą był król saski (art. 5). Rząd mianowany był i odwoływany przez króla i tylko przed nim odpowiedzialny. Do króla należała inicjatywa ustawodawcza (art. 6), zatwierdzanie ustaw (art. 34) oraz uzupełnianie Konstytucji dekretami (art. 86) i prawo łaski (art. 78).
Księstwo Warszawskie nie miało odrębnej dyplomacji, polityka zagraniczna należała do uprawnień Ministra Spraw Zagranicznych Saksonii. W Warszawie przebywał stały rezydent (przedstawiciel) Francji, faktycznie kontrolujący polskie władze. Armia Księstwa formalnie podlegała zwierzchnictwu króla saskiego (art. 80-81), lecz faktycznie podlegała dowództwu francuskiemu.
Formalnie Konstytucja obowiązywała do czasu likwidacji w czerwcu 1815 Księstwa Warszawskiego wskutek decyzji kongresu wiedeńskiego, jednak faktycznie jej działanie zostało zawieszone wraz z okupacją Księstwa przez Rosjan od początku 1813 roku.

Strona na Wikipedii
Artykuł na HISTMAG
Tekst w Dzienniku Praw z 1808 roku
Artykuł na Kroniki Dziejów
Tekst na Wikiźródła



niedziela, 21 stycznia 2024

Kraków podług Kossaka i Tondosa - cz. II

Sukiennice (1886).
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Nowe Collegium Uniwersyteckie (1886). 
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Muzeum książąt Czartoryskich (1886).
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Kościół św. Trójcy (1886).
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Kościół św. Marka (1886).
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Wejście do kościoła św. Barbary (1886).
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Kościół o.o kapucynów (1886).
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Gmach Szkoły Sztuk Pięknych (1886).
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Kościół o.o. karmelitów na Piasku (1886).
Podług oryginalnych akwarel J. Kossaka i S. Tondosa.

Źródło

Akcja Spółki Żeglugi Parowej

Akcja Spółki Żeglugi Parowej w Królestwie Polskim (1861).

Rewia ułanów

Królestwo Polskie - 2 Pułk Ułanów przed wielkim księciem Konstantym (fragment).
Mal. J. Rosen (1824).

czwartek, 18 stycznia 2024

Warszawa w obrazach

Warszawa - Plac Zamkowy. 
Mal. T. Cieślewski (ok. 1910).

Warszawa - Pomnik Zygmunta III. 
Mal. A. Piotrowski (ok. 1910).

Warszawa - Plac św. Aleksandra. 
Mal. T. Cieślewski (ok. 1910).

Warszawa - Hotel "Bristol". 
Mal. T. Cieślewski (ok. 1910).

Wilanów - pałac od strony ogrodu. 
Mal. T. Cieślewski (ok. 1910).

Garkuchnia

Garkuchnia pod studnią czyli obiad w kążdym czasie (w Warszawie) 
w Starym Mieście na Rynku. Ryt. J. Piwarski (1841).

piątek, 5 stycznia 2024

Franciszek Czarnomski

Franciszek Czarnomski jako oficer jazdy w Królestwie Polskim.

Franciszek Czarnomski herbu Jastrzębiec (ur. 2 października 1783 w Starym Mieście, zm. 7 czerwca 1855 w Warszawie) – generał wojsk polskich, dowódca Szkoły Podchorążych Jazdy w Warszawie.
Czarnomski był synem Aleksandra i Nepomuceny ze Skąpskich. Po zajęciu Kaliskiego przez wojska napoleońskie wstąpił 20 listopada 1806 jako szeregowiec do formowanego w Kaliszu głównie z szeregów szlachty 4. pułku Jazdy Księstwa Warszawskiego i już 9 miesięcy później (1807) awansował na podporucznika, zaś w 1811 na kapitana. Jako kapitan brał udział w kampanii rosyjskiej 1812 roku i otrzymał w tym roku Virtuti Militari, a w roku 1813 Legię Honorową. W szeregach napoleońskich walczył do roku 1814, po czym w 1816 r. objął stanowisko instruktora w warszawskiej Szkole Podchorążych Jazdy, której komendantem został w 1826 r. w stopniu podpułkownika.
Czarnomski był początkowo zdecydowanym przeciwnikiem powstania listopadowego i przeprowadził wszystkich swoich 200 studentów do obozu wielkiego księcia Konstantego, wkrótce jednak zaciągnął się do wojsk powstańczych i dowodził pułkiem ułańskim utworzonym z młodzieży akademickiej, który wziął udział w bitwie o Olszynkę Grochowską. Nieprzyzwyczajeni do realiów wojny młodzieńcy trwożnie się pochylali za każdym przelotem kuli armatniej, a więc Czarnomski pogalopował na front pułku i wrzasnął: Smarkacze jakieś! Rum, tum, tum nie śpiewałem...u Honoratki nie bywałem, ale tu stoję jak mur! Jak który kiwnie jeszcze łbem, to go tak kordem liznę przez pysk, że go regiment diabłów weźmie!...Ostrzegam: stać! a nie, to won z frontu!-. Inne jego sławne powiedzenie to wypowiedź o figlu któregoś z podchorążych: -To już jest ostatnia kokieteria z infamią połączona!-. Znał tylko polski, ale umiał kląć w sześciu językach.
25 lutego 1831, po bitwie pod Olszynką Grochowską, Czarnomski postąpił na pełnego pułkownika, a 30 lipca awansował na generała brygady. Po upadku powstania dymisjonował się i zajął się rolnictwem w swym majątku Skotniki.
Był żonaty z Prowidencją z Krokowskich (zm. 1882). Bliskim jego krewnym był najprawdopodobniej Roman Czarnomski, znany z udziału w walkach Komuny Paryskiej.
Franciszek, pochowany najpierw w katakumbach cmentarza Powązkowskiego, gdzie dotąd znajduje się jego pierwsze epitafium, został później, po śmierci żony, przeniesiony do grobowca rodzinnego na tymże cmentarzu (kwatera 23-4-1).

Warszawa - katedra według Marconiego (schyłek XIX wieku)

Warszawa - wnętrz katedry św. Jana.
Fot. W. Marconi.

Warszawa - ołtarz główny katedry św. Jana.
Fot. W. Marconi. 

Warszawa - kaplica Pana Jezusa w katedrze św. Jana.
Fot. W. Marconi. 

Warszawa - ołtarz boczny św. Jana Kantego 
w katedrze św. Jana. Fot. W. Marconi. 

Warszawa - stalle w katedrze św. Jana.
Fot. W. Marconi. 

Warszawa - pomnik książąt mazowieckich Stanisława i Janusza 
w katedrze św. Jana. Fot. W. Marconi. 

Warszawa - zakrystia biskupia katedry św. Jana 
w Warszawie. Fot. W. Marconi.