Konstanty Tyzenhauz według Josefa Kriehubera.
Konstanty Tyzenhauz (ur. 3 czerwca 1786 r. w Żołudku koło Grodna, zm. 16 marca 1853 r. w Postawach) – polski hrabia, ornitolog, ziemianin, malarz (uczeń Jana Piotra Norblina).
Pochodził ze szlacheckiego rodu Tyzenhauzów, był synem Ignacego i Anny z Biegańskich. Po ojcu odziedziczył tytuł hrabiego. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim, wśród jego nauczycieli byli Stanisław Jundziłł i Jan Rustem. Brał udział w wojnach napoleońskich 1812–1814. Podczas inwazji na Rosję w 1812 roku utworzył i poprowadził swój pułk. Brał udział w obronie twierdzy Modlin, w walce o Niemcy. W 1813 roku otrzymał Krzyż Legii Honorowej.
Był członkiem warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Członek korespondent Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego (1846–1853). Jako przyrodnik zajmował się głównie ornitologią:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz