Seweryn Mielżyński

Seweryn hr. Mielżyński. Ryt. J. Styfl (1873).

Źródło

Seweryn Mielżyński hrabia herbu Nowina (ur. 11 października 1804 w Poznaniu, zm. 17 grudnia 1872 w Miłosławiu) – działacz polityczny, malarz, kolekcjoner dzieł sztuki, uczestnik powstań narodowych, prezes honorowy Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk w latach 1865–1872.

Był uczestnikiem powstania listopadowego (10 sierpnia 1831 odznaczony Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari[3], wyprawy sabaudzkiej w 1834 i powstania poznańskiego w 1848. W latach 1848–1850 był działaczem Ligi Polskiej, następnie (1858–1861) posłem do sejmu pruskiego. W 1872 założył Towarzystwo Oświaty Ludowej. Był fundatorem gmachu Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk przy dawnej ulicy Młyńskiej (dziś ulica Seweryna Mielżyńskiego), a także mecenasem sztuki. Wykupił ogromną kolekcję sztuki Edwarda Rastawieckiego i przekazał ją Poznańskiemu Towarzystwu Przyjaciół Nauk, w którym utworzono później publiczne Muzeum im. Mielżyńskich. Zbiory te stanowią zasadniczy zrąb kolekcji Muzeum Narodowego w Poznaniu. W swojej siedzibie rodowej w Miłosławiu stworzył ośrodek życia kulturalnego.

W 1842 poślubił Franciszkę Wilxszycką h. Nałęcz (1805-1874). Zmarł bezpotomnie w 1872. Pochowany w kaplicy cmentarnej w Miłosławiu razem z żoną, synem Sewerynem (żył tylko jeden dzień) i Leonem Kaplińskim. Był bratem Macieja, działacza politycznego i społecznego.

Strona na Wikipedii

Artykuł na Odkryj Wielkopolskę

Artykuł na Hrabia Tytus

Konie hodowane w Polsce

Koń Ardeński.

Koń Oldenburgski.

Dawny koń polski.

Koń Perszeroński.

Koń rasy Suffolk. 

Koń pełnej rasy angielskiej - Irish Birdcatcher.

 Grafiki z "Encyklopedya rolnicza". T. 5, Kardy-Ludność rolnicza (1895).

Źródło

Powrót z wizyty

Z wizyty. Rys. W. Podkowiński. 

Ryt. E. Gorazdowski.

"Kłosy", 13 października 1887.

Żniwiarki

Żniwiarka firmy Garrets. "Rudimentary treatise on agricultural engineering.

Vol. 3, Field machines and implements", G. Andrews 1853.

Żniwiarka 'Ceres" systemu Burdick'a. "Żniwiarka, jej historja, budowa 

i użycie : podręcznik dla techników i rolników" (1875).

Żniwiarka dwukołowa kombinowana Johnston;a. "Żniwiarka, jej historja, budowa 

i użycie: podręcznik dla techników i rolników" (1875).

Żniwiarka "Spring Ballance". "Podręcznik mechaniki rolniczej dla gospodarzy 

praktycznych : wybór i użycie narzędzi i machin rolniczych", T. Rylski (1877).

Żniwiarka Omnium Royal Samuelsona. "Podręcznik mechaniki rolniczej

dla gospodarzy praktycznych : wybór i użycie narzędzi

i machin rolniczych", T. Rylski 1877.

Żniwiarka "Champion" firmy Warder, Mitchel and Comp. 

"Podręcznik mechaniki rolniczej dla gospodarzy praktycznych: 

wybór i użycie narzędzi i machin rolniczych", Tadeusz Rylski 1877.

Żniwiarka "Champion". "Maszyny i narzędzia rolnicze, bez których

żaden gospodarz odchodzić się nie powinien" (1906).

Żniwiarka Harrisa 1. "Maszyny i narzędzia rolnicze, bez których

żaden gospodarz odchodzić się nie powinien" (1906).

Stróż bezpieczeństwa

Stróż bezpieczeństwa publicznego w małem miasteczku w Galicyi. 

"Kłosy", 13 grudnia 1877.

Powstanie Listopadowe - nowa piechota

Kosynierzy Pułku 9 Piechoty Liniowej (1 województwa krakowskiego). 

Mal. B. Gembarzewski.

Pułk 10 Piechoty Liniowej (2 województwa krakowskiego). 

Od lewej: fizylier, oficer, kosynier. Mal. B. Gembarzewski.

Pułk 12 Piechoty Liniowej (2 Województwa Sandomierskiego).
Od lewej: szeregowi w wołoszkach, szeregowy lejbiku.

Mal. B. Gembarzewski.

13 i 14 Pułki Piechoty Liniowej (1 i 2 Województwa Kaliskiego). Od lewej: fizylier Pułku 13 w wołoszce, szeregowy tegoż pułku w lejbiku, kosynier 14 Pułku w wołoszce. Mal. B. Gembarzewski.

Pułk 15 Piechoty Liniowej (1 województwa lubelskiego). 

Od lewej; szeregowy w lejbiku, fizylier w wołoszce. 

Mal. B. Gembarzewski.

Pułk 17 Piechoty Liniowej (1 województwa płockiego). 

Od lewej: fizylier, pułkownik Sierakowski. 

Mal. B. Gembarzewski.

Pułk 19 Piechoty Liniowej (1 województwa mazowieckiego). 

Od lewej: szeregowy w lejbiku, podoficer, fizylier. 

Mal. B. Gembarzewski.

Pułk 20 Piechoty Liniowej (2 województwa mazowieckiego). 

Od lewej: fizylierzy w wołoszkach, fizylier w płaszczu. 

Mal. B. Gembarzewski.

Jazda Królestwa Polskiego

Królestwo Polskie - strzelcy konni i ułani 1828-1830. 

Mal. S. Haykowski.

Kartoflarki

Patentowana kartoflarka Cegielskiego z mimośrodem. "Podręcznik mechaniki rolniczej dla gospodarzy praktycznych : wybór i użycie narzędzi i machin rolniczych", T. Rylski (1877).

Kartoflarka Hansona. "Encyklopedya rolnictwa i wiadomości 

związek z niém mających. T. 4, L-O" (1877).

Kartoflarka hrabiego Munster. "Encyklopedya rolnictwa 

i wiadomości związek z niém mających. T. 4, L-O" (1877).

Chłopicki pod Grochowem

Powstanie Listopadowe - generał Chłopicki w bitwie 

pod Grochowem. Mal. S. Haykowski.

Czworaki

Czworak – budynek mieszkalny o czterech mieszkaniach, z których każde ma osobne wejście z zewnątrz, wchodzący w skład zespołu zabudowań dworskich lub folwarcznych. Przeznaczony zazwyczaj dla służby folwarcznej lub sezonowych robotników rolnych.

Projekt oraz rzut przydworskich czworaków z herbem Ogończyk wkomponowanym 

w dekorację elewacji. Projekt S. Sierakowski (1801-1824).

Źródło

Projekt, rzut poziomy oraz przekrój przydworskich czworaków z herbem Ogończyk. 

Proj. S. Sierakowski (ok. 1824).

Źródło

Dom murowany (czworak) dla służby folwarcznej. 

"Praktyczne budownictwo wiejskie : zbiór planów 

na budowle wiejskie w rozmaitych rozmiarach", 

Aleksander Zabierzowski 1858.

Czworaki dla służby folwarcznej. Widok od strony podłużnej (1912).

Proj. Cz. Domaniewski.

Plan czworaków dla służby folwarcznej (1912).

Proj. Cz. Domaniewski.

Machiny do robienia cegieł

Machina o dwóch oddziałach do wyrabiania cegły i dachówki. Mogła wyrabiać 5 tysięcy sztuk cegieł dziennie. "Katalog ilustrowany machin i narzędzi rolniczych fabrykacji angielskiej" (1860).

Połączona machina do przygotowania gliny i robienia cegły na siłę pary (5 KM), zdolna do produkować od 12 do 15 tysięcy cegieł dziennie. "Katalog ilustrowany machin i narzędzi rolniczych fabrykacji angielskiej" (1860).

Machina do robienie cegły i dachówki w połączeniu z przygotowawczym lub ugniatającym młynem na siłę koni lub pary. "Katalog ilustrowany machin i narzędzi rolniczych fabrykacji angielskiej" (1860).

Polskie oddziały we Wiośnie Ludów (1848-49) - cz. I

Gwardia Narodowa w Galicji 1848 roku. Od lewej: podporucznik Stanisław Jaxa - Bykowski w ubiorze wyjściowym, gwardzista z kompanii akademickiej Gwardii Narodowej Lwowskiej, gwardzista pieszy. Mal. A. Trzeszczkowski.

Gwardia Narodowa Lwowska w 1848 roku. 

Gwardziści piesi. Mal. A. Trzeszczkowski.

Gwardia Narodowa Lwowska w 1848 roku. 

Mal. K. Koźmiński.

Gwardia Narodowa Lwowska w 1848 roku. Od lewej: komendant generał 

Józef Dwernicki, gwardzista konny. Mal. A. Trzeszczkowski.

Ilustracje A. Trzeszczkowskiego z "Żołnierz Polski, ubiór, uzbrojenie i oporządzenie 1832-1939", Stanisław Gepner.

Piec "herbowy"

Piec kaflowy - manufaktura majoliki w Nieborowie (1881-1899).

Źródło

Piechota Księstwa Warszawskiego

Od lewej; fizylier, oficer fizylierów, saper pułkowy, woltyżer, grenadier Gwardii Narodowej, grenadier piechoty liniowej, oficer woltyżerów, oficer grenadierów. Mal. K. Koźmiński.

Od lewej: grenadier 13 Pułku Piechoty, dobosz 4 Pułku Piechoty (1812), tamburmajor, młodszy oficer 7 Pułku Piechoty (1812), fizylier 4 Pułku Piechoty (1812), fizylier 9 Pułku Piechoty (1812), fizylier 7 Pułku Piechoty (1812). Mal. K. Koźmiński.

Od lewej: grenadier i saper pułkowy Legii Nadwiślańskiej. 

Mal. Stanisław Haykowski.

Przepisy od "Praktycznego Kucharza"

 

Przepisy z "Praktyczny kucharz warszawski zawierający 1503 przepisy różnych potraw oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych" (1882).

Przepisy z "Praktyczny kucharz warszawski zawierający 1503 przepisy różnych potraw oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych" (1886).

Przepisy z "Praktyczny kucharz warszawski zawierający 1503 przepisy różnych potraw oraz pieczenia ciast i przygotowywania zapasów spiżarnianych" (1891).