piątek, 7 listopada 2025

Zmiatacz ulic

Jednokonny zmiatacz do wybrukowanej ulicy i szosy. "Inżenierja 
i Budownictwo Cywilne, Przemysłowe i Rolnicze", R. 5, nr. 14, 16 lipca 1883.

Gra w Kardynały

Gra w Kardynały.
Wygenerował Copilot. 


Kardynały
Encyklopedia Staropolska Zygmunta Glogera

Gra w drewienka jednostajnej długości, odmiennie tylko wyrabiane i różną wartość mające. Kardynał na przykład równy był 60 punktom, król 40, hetman czyli buława, belek 4 większych po 20 punktów, 8 mniejszych po 12, piłek 2 po 10, szabel 2 po 8, spisy 2 po 6, łopaty 2 po 3, chłopków 24 po 1. Skupiwszy je w ręku, lekko spuszczano na kupkę. Ten co był na ręku, piórkiem zakrzywionym tak  podnosić musiał rozmaicie wsparte drewienka, żeby żadne inne nie drgnęło, bo w takim razie tracił prawo brać więcej, a po nowemu rzuceniu drewienek zaczynał jako drugi, i tak dalej, aż pokąd nie rozebrali wszystkie. Wówczas obliczano, kto ma więcej”.
------------------------------------
Jakby ktoś jeszcze nie załapał - dzisiaj ta stara, polska gra nazywa się "Bierki".

wtorek, 4 listopada 2025

Ksiądz Adam Kopyciński

Ks. Adam Kopyciński doktor teologii, 
poseł do Sejmu Krajowego Galicji.
 

Adam Kopyciński (ur. 24 grudnia 1849 w Nowym Żmigrodzie, zm. 27 września 1914 w Gawłuszowicach) – polski duchowny katolicki, doktor teologii, poseł do Sejmu Krajowego Galicji i parlamentu wiedeńskiego, publicysta. Był synem organisty Jana Kopyto i Rozalii z Walewskich. Po ukończeniu gimnazjum w Tarnowie wstąpił w 1870 roku do Seminarium Duchownego w Tarnowie, gdzie w 1874 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie pracował jako wikariusz w Przeciszowie, a później studiował teologię w Wiedniu w Frintaneum, uzyskując doktorat w 1879 roku. Po powrocie do Tarnowa w latach 1879-1890 był wykładowcą teologii pastoralnej i Pisma Świętego Starego Testamentu w tarnowskim seminarium. Od 1880 r. zaczął wydawać swe prace z zakresu homiletyki i akcji społecznej. W swoim dziele O sakramencie pokuty zawarł w nim myśli św. Alfonsa, którego teologia w tym czasie coraz powszechniej dochodziła do głosu na terenie Polski.
Był członkiem Rady Miejskiej i Powiatowej w Tarnowie. W 1883 r. wybrano go posłem na Sejm Krajowy z IV kurii okręgu Tarnów-Tuchów, a w 1885 r. posłem do parlamentu wiedeńskiego z okręgu Tarnów-Pilzno-Dąbrowa. Jako poseł zakładał kółka rolnicze oraz różne lokalne stowarzyszenia oświatowe i gospodarcze. W 1881 r. założył w Tarnowie stowarzyszenie rzemieślników chrześcijańskich "Gwiazda Tarnowska”, pierwsze w Galicji, któremu prezesował przez 10 lat. W latach 1882–1889 pracował czynnie nad organizacją oświaty, opieki społecznej oraz propagował działalność charytatywną. W 1882 r. zorganizował w Tarnowie Towarzystwo Oświaty Ludowej, którego celem było zakładanie bibliotek i czytelni dla ludu. Pełnił w nim funkcję zastępcy prezesa. Działalność Kopycińskiego i jego wypowiedzi doprowadziły do tego, że przedstawiciele ziemian galicyjskich wywarli nacisk na biskupa tarnowskiego Ignacego Łobosa, który zalecił mu zrezygnowanie z mandatu poselskiego. Ksiądz złożył mandat poselski w 1886 roku, ale przy nowych wyborach otrzymał go ponownie ogromną większością głosów. W 1890 r. został proboszczem w Radomyślu Wielkim i dziekanem dekanatu radomyskiego, a w 1893 r. w Gawłuszowicach. Powrócił do działalności politycznej kandydując do parlamentu wiedeńskiego, którego został posłem w latach 1891-1897 i ponownie w 1907 roku z okręgu Dąbrowa-Mielec. Zaraz po wyborach przystąpił do Stronnictwa Narodowo-Demokratyczego. W 1894 r. został kanonikiem honorowym kapituły tarnowskiej. Był obywatelem honorowym Tarnowa, Żmigrodu, Radomyśla i Ciężkowic.

Strona na Wikipedii
Artykuł na IPSB

Księstwo Warszawskie - piechota według Gembarzewskiego

 

Grenadier, woltyżer i oficer grenadierów. 
Mal. B. Gembarzewski.

Piechota wg. regulaminu z 1810 r. Od lewej: woltyżer w ubiorze paradnym, 
podoficer fizylierów, grenadier. Mal. B. Gembarzewski.

3 (?) Pułk Piechoty 1810-12 r. Od lewej: wyższy oficer w małym ubiorze, 
grenadier, woltyżer. Mal. B. Gembarzewski.

13 Pułk Piechoty (1812 r.). Od lewej: młodszy oficer w małym mundurze, oficer grenadierów (na drugim planie), grenadier, woltyżer. Mal. B. Gembarzewski.

poniedziałek, 3 listopada 2025

Polscy szwoleżerowie Gwardii Cesarskiej według Gembarzewskiego

 

Pułkownik szwoleżerów w ubiorze paradnym.
Mal. B. Gembarzewski. 


Od lewej: wyższy oficer i młodszy oficer szwoleżerów Gwardii Cesarskiej 
w ubiorach paradnych. Mal. B. Gembarzewski.

Młodsi oficerowie szwoleżerów.
Od lewej: ubiór paradny, ubiór polowy.
Mal. B. Gembarzewski.

Od lewej: oficer szwoleżerów w ubiorze polowym, trębacz.
Mal. B. Gembarzewski. 

Od lewej: wyższy oficer w małym mundurze, młodszy oficer w ubiorze balowym, oficer w ubiorze wyjściowym, młodszy oficer w ubiorze wyjściowym. Mal. B. Gembarzewski.

Od lewej: oficer w mundurze koszarowym, oficer w mundurze wyjściowym. 
Na drugim planie po lewej szwoleżer w mundurze koszarowym. 
Mal. B. Gembarzewski.

Od lewej: rzemieślnik pułkowy w mundurze wyjściowym, 
podoficer w surducie. Mal. B. Gembarzewski.

Szwoleżer w ubiorze paradnym.
Mal. B. Gembarzewski. 

Szwoleżer w ubiorze polowym.
Mal. B. Gembarzewski. 

Szwoleżer w mundurze polowym.
Mal. B. Gembarzewski. 

Patrol szwoleżerów.
Mal. B. Gembarzewski.

Trębacz w ubiorze paradnym.
Mal. B. Gembarzewski.

Kotlarz szwoleżerów.
Mal. B. Gembarzewski. 

piątek, 31 października 2025

Weterani Powstania Styczniowego

Weterani Powstania Styczniowego przed obrazem "Polonia" Jana Styki w Ratuszu we Lwowie. Fot. J. Kościesza - Jaworski (1912.

 

Lwowski nagrobek Katarzyny Jabłonowskiej

Lwów - katedra łacińska Wniebowzięcia NMP – nagrobek
Katarzyny z Ossolińskich Jabłonowskiej (1806).
Fot. J. Jaworski (1912).